Bijgewerkt op 3 oktober 2020
De afgelopen tijd ben ik niet alleen met ‘thrilling’ opdrachten voor een groot aantal klanten bezig geweest, ik heb ook de laatste hand gelegd aan een nieuw fictiewerk. De keiharde misdaadthriller Geen weg terug is te koop vanaf dinsdag 30 mei.
Ja, ik ‘write’ niet alleen ‘copy’, ik schrijf ook nog fictie. Dat wist je natuurlijk al als je een vaste volger bent van mijn blog. Maar met de aanstaande publicatie van mijn nieuwe werk, leek het me toch aardig om nog eens te vertellen waarom ik dat doe. Hier zijn 11 redenen waarom ik naast mijn werk als copywriter óók fictie schrijf.
1. Alles helemaal zelf bedenken
Ik vind mijn werk als copywriter leuk. Ik schrijf teksten en bedenk concepten voor de meest uiteenlopende klanten, producten en diensten. Van scholen tot internetproviders, van tapijtfabrieken tot schoonmaakbedrijven, van bandenboeren tot auteursrechtenorganisaties.
Maar ik werk natuurlijk altijd binnen de kaders van de klant aan één belangrijk doel: het verkopen van specifieke producten of diensten.
Daarom is het geweldig om af en toe aan teksten te kunnen werken die helemaal niks hoeven te verkopen. Aan teksten waarin ik mijn creativiteit helemaal de vrije loop kan laten. Teksten waarin ik zelf bepaal hoe het afloopt en wat voor gevoel ze bij de lezer moeten opwekken.
2. Ik leer ervan
Ik denk dat ik een betere copywriter ben geworden door het schrijven van drie boeken. Ik heb geleerd deadlines te halen (of kon ik dat al omdat ik eerst copywriter was?), kilometers te maken, clichés zo veel mogelijk te schrappen en op een goede manier een spanningsboog te hanteren.
Omgekeerd heb ik als schrijver van thrillers ook veel geleerd van mijn ervaring als copywriter. Zo schrijf ik helder, beknopt en zonder opsmuk, wat de leesbaarheid en spanning ten goede komt. Over dit soort lessen schreef ik eerder al verschillende blogs.
- 5 dingen die ik heb geleerd van het schrijven van mijn eerste thriller
- Wat de copywriter van de thrillerschrijver kan leren (plus deel 2)
- 9 dingen die ik heb geleerd van het schrijven van 3 boeken
3. De afwisseling
Ik vind het geweldig om te werken aan autobanden, vacatures voor monteurs van metalen gevels en daken en alles-in-1-pakketten (toevallig drie dingen waarmee ik vandaag bezig ben geweest). Maar werken aan één of meerdere manuscripten is een welkome afwisseling. Er ligt minder druk op (in ieder geval totdat ik heb besloten het naar de uitgever te sturen), zodat het ontspannend werkt. Door mijn eigen schrijfwerk af te wisselen met het werk voor klanten, kan ik ademhalen.
4. Ik heb verhalen te vertellen
Nog een simpele reden waarom ik schrijf. Net als mijn klanten, heb ik verhalen te vertellen. Ideeën schieten me op elk moment van de dag te binnen en die schreeuwen erom in een verhaal omgezet te worden. Een verhaal dat iedereen kan lezen. Ik moet het gewoon schrijven. Een keuze is er niet.
5. De inspiratie
Ik heb het al vaker genoemd. Inspiratie is niet iets wat plotseling op komt zetten. Inspiratie moet je forceren. Je moet aan de slag en daarna kom je in de juiste ‘flow’. Of niet, natuurlijk.
Creatief schrijfwerk kan een goede aanjager zijn voor deze inspiratie. Alles wat ik voor mezelf schrijf, zet mijn gedachten voortdurend in beweging. In welke problemen zal ik mijn personages nu weer brengen? Hoe redt mijn protagonist zich uit die schijnbaar verloren situatie? Wie moet sterven en wie mag blijven leven? Dat soort dingen.
6. Mijn naam staat erop
Als copywriter ben ik ghostwriter voor merken. Ik schrijf vaak uit naam van mijn klant. Dat is prima, want zo hoort het ook voor een copywriter. Een rol achter de schermen van mooie merken. Ik heb er genoeg eer van dat ik zelf weet dat ik iets heb gemaakt.
Maar toch, af en toe een werk publiceren met daarop groot je eigen naam. Een werk waarvoor lezers mij nog willen betalen ook. Dat is échte erkenning, zeker als mensen zeggen dat ze het goed vonden. Ik ben de laatste die zal ontkennen daar best een beetje trots op te zijn.
7. Pensioenvoorziening
Als zzp’er moet ik in mijn eigen pensioen voorzien. Ik ga natuurlijk zo lang mogelijk door als copywriter, maar ik weet ook wel dat je op een gegeven moment als te oud wordt gezien voor als die ‘jonge, dynamische en moderne’ merken.
Zolang ik helder van geest blijf kan ik echter fictie blijven schrijven. Tegen de tijd dat ik met pensioen ga, hoop ik al een heel oeuvre te hebben opgebouwd met boeken, waarvan ik tegen die tijd misschien wel kan leven… Zo heb ik dus ook gewoon een financiële reden om nu alvast te werken aan een tweede carrière als thrillerschrijver.
8. Wat ik achterlaat
Ik weet dat wat ik dagelijks voor mijn klanten schrijf geen lange houdbaarheid heeft. Sommige dingen waaraan ik heb gewerkt zijn ongelezen en linea recta in de oudpapierbak verdwenen.
Met fictie is dat anders. Mijn werk ligt in de Koninklijke Bibliotheek in Amsterdam. Opgeslagen als cultureel erfgoed. Wat ik nu creëer, kan mij overleven.
Het is lastig om te voorspellen hoe de wereld er over honderd jaar uit zal zien. Maar ik ben er vrij zeker van dat schrijven en lezen nog steeds bestaat. Mijn schrijfwerk geeft me een manier om mijn gedachten en ideeën over te dragen op volgende generaties.

9. Het is moeilijk
Iedereen kan schrijven. Maar schrijven kan ook verdomd moeilijk zijn. En dat is tegelijkertijd wat er zo lekker aan is. Er gaat niets boven een pijnlijke en moeizame oefening waarin je het resultaat met vallen en opstaan bereikt.
Als je schrijft – en iedereen die schrijft zal dit herkennen – heb je aan het einde altijd die beloning van het resultaat. Dat je weer wat beter bent geworden. Een wel aardige schrijver zijn is niet zo moeilijk. Maar een écht goede schrijver worden is misschien wel het moeilijkste wat er is.
10. Het is óók magisch
Kun je je herinneren dat je ooit een boek las dat magisch aanvoelde? Waarvan je hoopte dat het nooit afgelopen zou zijn? Waarvan de personages nog lang in je hoofd bleven rondspoken? Een boek dat misschien zelf je leven veranderde?
Dat gevoel kun je als schrijver steeds ervaren. Het creëren van een wereld, personages, een plot. Jezelf verliezen in het verhaal om vervolgens in de echte wereld naar buiten te lopen en het nog steeds niet los kunnen laten. Het is pure magie.
11. Ik kan iets maken
We leven in een wereld waarin we meer consumeren dan ooit. Meer eten, meer gadgets, meer muziek, meer films, meer informatie. Schrijven geeft me de kans om in plaats van nóg meer te consumeren, iets te maken.
Op het moment dat ik mijn handen op het toetsenbord leg, ben ik bezig met creëren. En met één druk op de knop kan ik die ideeën de wereld in brengen, zoals ik zo dadelijk dit blogartikel met de publish-knop in WordPress tot leven wek. Dat voelt goed.
Mijn nieuwste werk Geen weg terug ligt vanaf 30 mei in de boekhandel. Je kunt het nu al bestellen, zodat je het zo snel mogelijk in huis hebt.

Heb je het gelezen? Laat me dan weten wat je ervan vond (ook kritiek is welkom). Meer informatie over mijn werk als thrillerschrijver vind je op mijn auteurswebsite: edwardhendriks.nl.
Schrijf je zelf ook verhalen? Ik hoor graag van jou wat voor jou de hoofdredenen zijn dat je schrijft. Laat hieronder jouw reactie achter. Schrijf je zelf niet, maar houd je wel van lezen? Reageer dan ook!