Bijgewerkt op 24 februari 2023
Binnenkort komt mijn derde échte boek uit: Geen weg terug, opnieuw een thriller. Eerder schreef ik al Bloedgeld (2012) en Gezworen vrienden (2014). Een mooi moment om te laten zien wat de ervaring van het schrijven hiervan me heeft gebracht.
Eerder publiceerde ik al een paar blogs over die andere kant van mijn werk als schrijver. Het schrijven van een roman (of een thriller, in mijn geval) is toch iets anders dan het schrijven van een blogartikel of een tekst voor een advertentie.
Zo schreef ik over wat je als copywriter van een thrillerschrijver kunt leren (deel 1 en deel 2) en wat ik heb geleerd van het schrijven van mijn eerste boek.
En hier – 2 boeken verder – zijn nog een paar lessen die ik heb getrokken:
1. Je moet prioriteiten stellen
Heb je de ambitie om een boek te schrijven? Dat lukt je niet zonder prioriteiten te stellen. Stel een deadline op en een schrijfdag in. Of liever nog: schrijf elke dag een uurtje en probeer dan een minimum aantal woorden te halen. Een groot deel van het werk heeft te maken met doen. En een stok achter de deur om het daadwerkelijk te doen.
2. Je kunt het niet alleen
Vergeet de romantiek van de getroebleerde schrijver die alleen op zijn zolderkamer aan een meesterwerk werkt. Schrijven doe je niet alleen. Goed, een deel ervan misschien. Maar dat is slechts een klein deel. Voor het grootste deel is een boek publiceren teamwork. Een samenspel tussen jou, de uitgever, redacteuren, correctoren, boekhandelaren, recensenten, vrienden, familie en nog veel meer mensen.
3. Alles draait om de personages
Ja, ik weet het. Ik heb hier al eerder op gehamerd. Maar het is zo belangrijk dat ik het nog eens doe. Vergeet plot. Alles draait om de personages, zoals alles in het dagelijks leven om mensen draait. Ons leven is grotendeels plotloos, maar daarom niet minder interessant. We hebben allemaal onze wensen, verlangens en angsten. Het is geweldig interessant om die te verkennen. Daarvan kun je als schrijver, als copywriter, maar ook als mens een hoop leren.
4. Je hoofdpersonage hoeft niet sympathiek te zijn
Nu ik er zo over nadenk, zijn de drie hoofdpersonages uit mijn drie gepubliceerde boeken (bijna, dan) alle drie klootzakken. Terwijl je vaak in schrijftips ziet (zie punt nummer 7) dat je hoofdpersonage sympathiek moet zijn, omdat je lezer anders niet mee kan leven met zijn of haar verhaallijn. Dat klopt dus niet. Je protagonist kan best een klootzak zijn én je lezers kunnen toch met hem of haar meeleven, zolang je karakters maar interessant genoeg zijn en hun beweegredenen voldoende duidelijk.
5. Je hebt een langetermijnvisie nodig
Een boek is maar een boek, maar een serie boeken begint al op zoiets als een carrière te lijken. Het is altijd goed om het grote plaatje te blijven zien. Juist omdat het uitkomen van één boek dat misschien maar matig verkoopt alsnog een teleurstelling kan zijn. Als je al je ziel en zaligheid erin hebt gestopt en er blijkt na die feestelijke boekpresentatie weinig meer met je boek te gebeuren. Onthoud dat je werkt aan een groter doel en dat elk onderdeel daaraan bijdraagt. Alleen al het feit dat er een boek uitkomt, is een mooie mijlpaal op zich.
6. Je moet niet wachten op inspiratie
Zo werkt het eenvoudigweg niet met inspiratie. Wachten is dodelijk. Je krijgt inspiratie door aan het werk te gaan. Door gewoon te beginnen met schrijven (desnoods door dingen op te schrijven die je later allemaal weer weghaalt). Als je er eenmaal in zit, begint die inspiratie vanzelf te stromen.
7. Schrijftips zijn onzin
Nou ja, onzin… Ze werken waarschijnlijk wel voor de schrijver zelf, in zijn of haar specifieke situatie. Je kunt er wat aan hebben, als het voor jou ook zo werkt. Maar zo werkt het meestal niet. Iedereen heeft z’n eigen schrijfroutines, mogelijkheden en onmogelijkheden. Heb je wat aan de schrijftips van anderen, dan is dat mooi meegenomen. Zo niet, dan zul je zelf uit moeten vinden hoe jij het beste kunt schrijven.
8. Ieder boek is anders
Ja, ik heb 3 verschillende boeken geschreven. Maar dat is niet wat ik bedoel. Ik bedoel dat elk boek anders tot stand komt. Bij het ene boek is het een langdradig proces, terwijl de eerste versie van het andere boek in no-time op papier kan staan. Bij het ene boek weet je vanaf het begin af aan hoe het af moet lopen, terwijl je bij het andere boek halverwege nog geen flauw idee hebt. En dat geeft niet. Dat maakt het juist zo interessant.
9. Schrijven wordt niet makkelijker
Dacht je dat het makkelijker wordt als je eenmaal een eerste boek hebt gepubliceerd? Integendeel. Het wordt juist moeilijker. Je legt de lat hoger, je wilt iets nieuws verkennen, je maakt het jezelf minder makkelijk dan in je eerste verhalen. En het publiceren van een nieuw boek blijft even spannend als het eerste boek. Misschien wel spannender.
Heb jij zelf ook één of meer boeken geschreven en gepubliceerd? Laat me weten wat jij ervan hebt geleerd!
📚 Leestip: hoe schrijf je een boek?
P.S. De titel van dit blog is dan wel ‘9 dingen die ik heb geleerd van het schrijven van 3 boeken’, maar stiekem heb ik natuurlijk al meer ‘boeken’ geschreven. Er liggen nog minstens 3 manuscripten te wachten op een herschrijfronde!